Uvremenjavanje razvremenjavanja Dragana Mojovića (1942 – 2001)
Izložba "Uvremenjavanje razvremenjavanja Dragana Mojovića (1942 – 2001)" održava se u Galeriji RTS od 13. februara do 15. marta 2020. godine.
Prve i jedine profesionalne likovne pouke Mojović je dobio u Slikarskoj školi Radivija Lale Subotičkog, u Šumatovačkoj ulici. Inače, on je završioTehnološki fakultet u Beogradu, a studirao je i filosofiju. Bio je jedinstvena autorska pojava u likovnom životu Srbije i Jugoslavije.
Sam je svoje delo svrstao u postkonceptualističku produkciju ili preciznije u nadmodernizam čiji su koreni u tradiciji, kako je to uočio i tumačio Zoran Markuš i potom Dejan Đorić. Sliku je najčešće gradio na svili kao podlozi sa posebnom preparaturom, pri čemu se obilato koristio znanjima stečnim na Fakutetu gde je diplomnirao, i na taj način je dobijao gotovo neverovatnu plastičnost stvari, oblika, kao i ubedljivost materije što ih je slikao.
Samostalno je izlagao od 1974. godine i priredio je preko 40 izložbi. Izlagao je u Beogradu, Novom Sadu, Ljubljani, Čačku, Ohridu, Sarajevu, Budvi i drugim mestima širom ondašnje Jugoslavije. Takođe je bio učesnik značajnih likovnih smotri u zemlji predstavljajući svoje slikarstvo na Oktobarskom salonu, Jugoslovenskom trijenalu, Memorijalu Nadežde Petrović i drugim. Jugoslaviju je likovno predstavljao na Venecijanskom bijenalu a bio je učesnik grupnih izložbi u Dablinu, Mančesteru, Moskvi, Pekingu, Varšavi, Gracu.
Dobitnik je velikog broja priznanja među kojima su: nagrada za slikarstvo naXI Bijenalu mladih, Rijeka 1976, zatim otkupna nagrada na VI Trijenalu saveremenog jugoslovenskog crteža, Sombor 1977, otkupna nagrada na VIMeđunarodnoj izložbi originalnog crteža, Rijeka 1978, nagrada X Memorijala Nadežde Petrović, Čačak 1978, Vjesnikova nagrada "Josip Račić", Zagreb 1979, otkupna nagrada na VII Međunarodnoj izložbi originalnog crteža, Rijeka 1980, otkupna nagrada na izložbi Umetnost i ekologija, Maribor 1980, Politikina nagrada, Beograd 1980, nagrada Ečke kolonije akvarela, Zrenjanin 1985, nagrada za slikarstvo na XX Oktobarskom salonu , 1989. i dr.
Osim uljanim slikarstvom bavio se crtežom i akvarelom, priredio je i nekoliko multimedijalnih događaja, a radio je i instalacije.
Mojović je bio i ozbiljan hrišćanski mislilac, sav predan Pravoslavlju i živo aktivan u radu Pravoslavne misionarske škole pri hramu Svetog Aleksandra Nevskog. Patrijarhu Alekseju Drugom je poklonio svoju ikonu Nerukotvorenog obraza.
Bio je član ULUS-a. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana.
Mojovićeva dela, svejdno da li se radi o klasično shvaćenim slikama, slikežima, sklopovima ili o prostornim slikežima, kako on tehnički određuje svoje slike, instalacije i objekte, nastaju kao plod korišćenja složenih interdisciplinarnih saznanja. Izuzetna ubedljivost izvođačkog postupka kojim on udahnjuje život slikanoj materiji, posebno efektno materijalima kao što su pesak, voda, trava i kamen, obezbeđuje punu uverljivost njegovim, inače, vrlo složenim konceptualnim, filozofskim, naučnim, paranaučnim i uvek provokativnim ikonografskim sadržajima.
Tehnolog po osnovnom obrazovanju, sklon da promišljanjem matematičara dođe do čisto estetičkih sadržaja ili da metodom fizičara pronikne tajne filozofije, Mojović je tokom tri decenije upornog i doslednog umetničkog delovanja iznedrio jednu osebujnu likovnu celinu čijoj poetici nema premca, ne samo kod nas nego i u svetu. Ili, kako to vidi i objašnjava Vladeta Jerotić: "Veliki eksperimenat, kome je slikar Dragan Mojović posvetio sebe, eksperimenat je koji Duh izvodi sa materijom, od početka sveta i veka. Božije stvaranje, a onda, u malom, stvaranje umetnika ... Sva kasnija raznovrsnost i napojamno obilje života, kao da su puke spirale na putu od alfe do omege, crtanje i izvođenje Alfom i Omegom. Čovekom i Bogom, Bogočovekom."
Izvor: RTS
Tweets by @ArtHaus_rs